Wat is het verschil tussen een therapeut en een coach?
Wat is het verschil tussen een (kinder)therapeut en een (kinder)coach?
"Kinderen van tegenwoordig hebben het niet makkelijk", ik hoor het regelmatig voorbij komen, maar is dit ook zo? Misschien zeiden onze ouders dat ook wel want onze maatschappij is constant in beweging. Er zijn vele keuzes die kinderen kunnen/moeten maken. Denk alleen maar aan alle soorten sporten/hobby's, alle mogelijkheden op media, de keuzes in opleidingen. Daarnaast moet er ook nog geleerd worden; op school, de regels in het gezin, maar ook in hun sociale contacten en het hanteren van hun emoties, dit allemaal op weg naar hun volwassenheid.
Het ene kind gaat fluitend door zijn jeugd heen, het andere kind komt obstakels tegen waar hij niet alleen uit komt. Als het dan met hulp van ouders of school ook niet lukt is het misschien tijd om hulp te zoeken bij een therapeut of coach.
Maar wat is nu het verschil?
Ik haal de boom er altijd bij, een boom heeft aarde en wortels. Een (kinder)therapeut graaft diep in de grond naar de wortels (de gebeurtenissen van vroeger). Hij graaft naar de oorzaken van het probleem. Een (kinder)coach spit en werkt aan de oppervlakte naar wat er nu aan de hand is, kijkt samen naar de vondsten (kwaliteiten en oplossingen) om aan de toekomst te werken. Een therapeut werkt met meer sessies en meestal zijn de ouders hier niet aanwezig (zij hebben een aparte afspraak).
Een (kinder)coach werkt oplossingsgericht zodat er minder sessies nodig zijn, ik laat de ouders van oudere kinderen in de keuze of ze er bij willen zijn. Bij kleine kinderen zitten de ouders wel bij het gesprek.
Een therapeut heeft een hogeschool opleiding achter de rug, een coach heeft meestal verschillende korte opleidingen achter de rug en is gespecialiseerd in één of meerdere specialiteiten.
Meestal zijn het de ouders die als eerste iets merken wanneer het niet goed gaat met hun kind. Als de ouder dan contact opneemt, wordt er telefonisch overlegd wat er aan de hand is en of we gaan beginnen met de sessies, zodat we meteen aan de slag kunnen gaan. Bij volwassene werk ik met hetzelfde principe, na een telefonisch contact wordt er een afspraak gemaakt om meteen te kunnen beginnen met de hulpvraag.
In mijn praktijk komen kinderen en volwassenen met verschillende hulpvragen; boosheid, angsten, pesten, zelf pesten, slecht slapen, faalangst, burn out, omgaan met stress, ...
Ik werk met verschillende tools, door te kijken wat de sterke punten en welke interesses er zijn start ik mijn sessie en kijk ik met welke materialen en technieken er op dat moment nodig zijn.
"Kinderen van tegenwoordig hebben het niet makkelijk", ik hoor het regelmatig voorbij komen, maar is dit ook zo? Misschien zeiden onze ouders dat ook wel want onze maatschappij is constant in beweging. Er zijn vele keuzes die kinderen kunnen/moeten maken. Denk alleen maar aan alle soorten sporten/hobby's, alle mogelijkheden op media, de keuzes in opleidingen. Daarnaast moet er ook nog geleerd worden; op school, de regels in het gezin, maar ook in hun sociale contacten en het hanteren van hun emoties, dit allemaal op weg naar hun volwassenheid.
Het ene kind gaat fluitend door zijn jeugd heen, het andere kind komt obstakels tegen waar hij niet alleen uit komt. Als het dan met hulp van ouders of school ook niet lukt is het misschien tijd om hulp te zoeken bij een therapeut of coach.
Maar wat is nu het verschil?
Ik haal de boom er altijd bij, een boom heeft aarde en wortels. Een (kinder)therapeut graaft diep in de grond naar de wortels (de gebeurtenissen van vroeger). Hij graaft naar de oorzaken van het probleem. Een (kinder)coach spit en werkt aan de oppervlakte naar wat er nu aan de hand is, kijkt samen naar de vondsten (kwaliteiten en oplossingen) om aan de toekomst te werken. Een therapeut werkt met meer sessies en meestal zijn de ouders hier niet aanwezig (zij hebben een aparte afspraak).
Een (kinder)coach werkt oplossingsgericht zodat er minder sessies nodig zijn, ik laat de ouders van oudere kinderen in de keuze of ze er bij willen zijn. Bij kleine kinderen zitten de ouders wel bij het gesprek.
Een therapeut heeft een hogeschool opleiding achter de rug, een coach heeft meestal verschillende korte opleidingen achter de rug en is gespecialiseerd in één of meerdere specialiteiten.
Meestal zijn het de ouders die als eerste iets merken wanneer het niet goed gaat met hun kind. Als de ouder dan contact opneemt, wordt er telefonisch overlegd wat er aan de hand is en of we gaan beginnen met de sessies, zodat we meteen aan de slag kunnen gaan. Bij volwassene werk ik met hetzelfde principe, na een telefonisch contact wordt er een afspraak gemaakt om meteen te kunnen beginnen met de hulpvraag.
In mijn praktijk komen kinderen en volwassenen met verschillende hulpvragen; boosheid, angsten, pesten, zelf pesten, slecht slapen, faalangst, burn out, omgaan met stress, ...
Ik werk met verschillende tools, door te kijken wat de sterke punten en welke interesses er zijn start ik mijn sessie en kijk ik met welke materialen en technieken er op dat moment nodig zijn.